Blaasprotocol

Bij alle patiënten moet, bij binnenkomst op de uitslaapkamer, een blaasmeting worden gedaan. Gelijk aan het meten van de hartslag, bloeddruk, zuurstofgehalte en temperatuur. Dit geldt natuurlijk niet voor patiënten met een verblijfskatheter.

Het blaasvolume wordt gemeten met een blaasechoapparaat/blaasscanner.

Blaaskatheterisatie vindt alleen plaats indien:

• Het gescande blaasvolume groter is dan 600 ml en de MBC onbekend is

• Of het gescande blaasvolume groter is dan de MBC en de patiënt niet in staat is om spontaan te plassen

Actieschema 600 ml of MBC volumelimiet:

Indien de patiënt niet in staat is om spontaan te plassen en de blaasscanner geeft aan:

• < 100 ml Scan 4 uur later, herhaal volgens actieschema;

• Tussen 100 ml en 200 ml Scan 3 uur later, herhaal volgens actieschema;

• Tussen 200 ml en 300 ml Scan 2 uur later, herhaal volgens actieschema;

• Tussen 300 ml en 400 ml Scan 1 uur later, herhaal volgens actieschema;

• Tussen 400 ml en 600 ml/MBC Scan 1 uur later, herhaal volgens actieschema;

> 600 ml of MBC en niet spontaan kunnen plassen > éénmalige blaaskatheterisatie.

Herhaal dit actieschema als patiënt 4 uur na blaaskatherisatie nog niet spontaan geplast heeft.

Controleer residuaal (= restvolume) na eerste spontane mictie.

Wanneer het gescande blaasvolume groter is dan 1000 ml, of 400 ml meer dan de MBC, plaats dan een verblijfskatheter (CAD) en consulteer de uroloog.